مقدمه :

امروزه با توجه به اينكه رشد سريع و نياز مبرم آن و كاربرد وسيع دستگاههاي تراش و يا فلز اندازه گيري دقيق اسپاركها و ديگر دستگاههاي ساخت كه خطوط توليد كارخانجات را تشكيل مي دهند و با توجه به اينكه امروزه به انواع سيستمهاي كنترول مجهز شده و فرايندهاي ساهت با دقت و سرعتي بالا انجام مي پذيرد.

امروزه با پيشرفت در علم كامپيوترها دستگاههاي CNC متولد شده اند و در پيشرفت بيشتر صنايع قابل بهره برداري هستند ماشينهاي ابزار كنترل عددي به طور فزاينده اي در صنايع براده برداري وارد مي شوند دقت تكراري بالا كوتاه شدن مدت زمان كار و نياز كم به ابزارها از ديگر دلايل با ماشين هاي ابزار كنترل عددي است.

امروزه همه سازندگان ماشينهاي ابزار CN خود را كاملاً مقيد به رعايت كامل استاندارد Din (ساختمان برنامه) و Din (موقعيت سيستم مختصات) نمي كنند. گاهي براي ساده تر شدن موارد ويژه كاربرد از علائم خاصي استفاده مي كنند كه فقط براي محدوده ويژه كاربرد اعتبار دارد.

N حرف اول كلمه انگليسي Numerical (عددي) و C حرف اول كلمه انگليسي Control (كنترل)NC يك مفهوم عمومي براي كنترل عددي است و به دستگاههائي اطلاق مي شود كه با نوار سوراخ شده كار مي كنند.CNC به كنترل عددي توسط كاكپيوتر اطلاق مي شود. پس همه CNCها يك NC نيز هستند ولي به عكس خير.

هدف استفاده از ماشينهاي NCNC در صنعت عبارتست:

1- خوكارسازي 2- حركت ابزار را كنترل كنيم 3- كنترل برروي سرعت دوران قطعه كار همچنين يكي از نكات مهم استفاده از ماشينهاي كنترل عددي اين است كه تنها ماشيني در صنعت مي باشد كه توليد ارتباط با ماشينهاي ديگر برقرار كند ماشينهاي كنترل عددي است.

بدليل اينكه اين ماشينها با اعداد و حروف كار مي كنند مي توانند با رباط و كامپيوترها و غيره ارتباط داشته باشند كه آنها هم با اعداد و حروف كار مي كنند.با توجه به گراني قيمت دستگاه و نياز به متخصص و ديگر هزينه هاي بالا اين دستگاههاي كنترل عددي داراي ارزش ويژه اي مي باشند.

ولي امروزه بهترين راه استنفاده از اين نوع دستگاهها نسبت به ساير دستگاهها مي باشد به عنوان مثال:ماشينهاي ابزار كامپيوتري نسبت به انواع اينورسال داراي محسنات زير مي باشد.

1- دقت بالاي تولدي قطعات

2- ماشين ابزار با كنترل كامپيوتري در يك زمان مي تواند به جاي چند دستگاه ماشين ابزار معمولي بكار گرفته شود.

3- امكان توليد قطعات كه داراي پيچيدگي زياد است با ماشين كنترل عددي بيشتر است.

4- مصرف ابزار در ماشين ها كنترل عددي كمتر از ماشين هاي معمولي مي باشد.

فصل يكم

مقدمه

يكدستگاه با كنترل عددي دستگاهي است كه توسط يك كد ساختاربافتب و در مسير و هدفي كه برنامهب رايش تعيين كرده است حركت مي كند لازم آن برنامه ريزي قبلي و طبقه بندي اطلاعات و داده هاي مورد نظر دستگاه اختلاف اساسي در بكارگيري و در فرآيند كار يك دستي و يك ماشين با كنترل برنامه اي در حركت پيشروي است.

در ماشين دستي هركدام از مراحل كار پشت سرهم با دست تنظيم مي شود. و در ماشينهاي با كنترل برنامه اي مراحل كار در يك برنامه ذخيره مي شود.ماشينهاي ابزار كنترل برنامه اي قبلاً به طور مكانيكي كنترل مي شد.اما امروزه طور كلي كنترل عددي استفاده مي شود.نمونه اي از كنترل مكانيكي پيشروي توسط بادامك مطابق شكل است.

وقتي بادامك در جهت عقربه هاي ساعت مي چرخد موقعيت رنده تراشكاري تغيير مي كند. سرعت پيشروي به شكل بادامك بستگي دارد. در اينجا برنامه براده برداري به شكل يك بادامك ذخيره مي شود. برنامه ريزي دستگاه با روش دستي را برنامه نويسي جزء به جزء دستي، توسط صفحه كليد كنترل كننده است.برنامه ريزي عملياتي كه توسط كامپيوتر انجام مي شود برنامه نويسي با يك كامپيوتر نام دارد.امروزه كامپيوترها جاي نوارخوان را در دستگاههاي NC ابتدائي گرفت.در واقع به جاي خواندن و اجراي برنامه از روي نوارهاي سوراخ شده برنامه توسط كامپيوتر دستگاهها اجرا مي شود.

اين دستگاهها بنام دستگاههاي كنترل شونده عددي توسط CNC ناميده مي شوند.NC يك مفهوم عمومي براي كنترل هاي عددي است و به دستگاههاي اطلاق مي شود كه با نوارهاي سوراخ شده كار مي كنند.CNC بر كنترل عددي توسط كامپيوتر اطلاق مي شو.د. پس هر CNC ها يك NC نيز هستند ولي برعكس خير.

هدف استفاده از ماشينهاي CNC در صنعت عبارتست.

1- خودكارسازي 2- حركت ابزار را كنترل كنيم 3- كنترل برروي سرعت دوران قطعي كار

همچنين يكي از نكات مهم استفاده از ماشينهاي كنترل عددي اين است كه تنها ماشيني كه در صنهت توليد ارتباط با ماشيم هاي ديگر برقرار كند ماشينهاي كنترل عددي است.

به دليل اينكه ماشينها با اعداد و حروف كار مي كنند مي توانند با رابط و كامپيوترها و غيره ارتباط داشته باشند كه آنها هم با اعداد و حروف كار مي كنند با توجه به گراني قيمت دستگاه و نياز به متخصص ئ ديگر هزينه هاي بالا اين دستگاههاي كنترل عددي «ولي امروزه بهترين راه استفاده از اين نوع» دستگاهها است نسبت به دستگاهها به عنوان مثال:

ماشينهاي ابزار كامپيوتري نسبت به انواع اينورسال داراي محاسن زير مي باشد.

1- دقت بالاي توليد قطعات

2- ماشين ابزار با كنترل كامپيوتري در يك زمان مي تواند بجاي چند دستگاه ماشين ابزار معمولي بكار گرفته شود.

3- امكان توليد قطعات داراي پيچيدگي زياد است با ماشين هاي كنترل عددي بيشتر است.

4- مصرف ابزار در ماشين هاي كنترل عددي كمتر از ماشينهاي معمولي مي باشد.

تاريخچه NC

در ساتل 1947 John Parsons از شركت پارسونز تحقيقاتي راجع به اطلاعات سه بعدي جهت كنترل دستگاههائي براي ساخت اجزاء جديد هواپيما استفاده مي شوند درست كرد.

در سال 1949 پارسيمز اولين قرارداد خود را با نيروي هوائي امريكا جهت ساخت اولين دستگاه با كنترل عددي منعقد كرد.

در سال 1952 دانشگاه MIT با استفاده از يك كنترل كننده ساختار يافته توانست حركت همزمان سي محوره را ايجاد نمايد. بدين ترتيب روياي كنترل عددي به تحقق پيوست در سال 1955 با اعمال تغييراتي كنترل عددي در صنعت قابل استفاده شد.

دستگاههاي CNC

يك دستگاه CNC كنترل كننده نرم افزاري است كه وقتي برنامه اي به حافظه كامپيوتر آن وارد شد براي انتقال كدهاي آن نياز به سخت افزاري نيست.در دستگاههاي CNC برنامه هاي اجرائي در حافظه ROM مستقر مي شوند و كدهاي NC در حافظه RAM.

ROM به معني حافظه اي است كه فقط خوانده مي شود. اين حافظه در قطعات و مغزهاي الكترونيكي نوشته مي شوند و فط توسط دستگاههاي خاصي از بين مي روند.پس برنامه هاي اجرائي تا هنگام روشن بودن دستگاه فعال هستند.

RAM به معناي حافظه متغير در دسترس مي باشد كه توسط كامپيوتر ايجاد مي شود. كدهاي CNC در درون آنها نوشته مي شوند محتويات RAM با خاموش شدن كنترل كننذه از بين مي رود...

برخي از CNC ها از نمونه هاي RAM بنام حافظه CMOS استفاده مي كنند كه در صورت قطع برق كامپيوتر اطلاعات را در خود نگهداري مي كنند.درك نحوه پردازش اطلاعات در كنترل كننده ها در يادگيري برنامه نويسي دستگاههاي كنترل عددي با كامپيوتر بسيار مفيد است.

تمام پردازنده هاي داخلي با اعداد باينري (اعداد دودوئي) انجام مي شود. اين اعداد از دو عدد صفر و يك تشكيل شده اند.درون كنترل كننده CNC يك به معناي بار مثبت و عدد صفر به معناي بار منفي است كه نحوه استفاده از آنها بستگي به نوع كنترل كننده دارد.

فرق بين NC و CNC

سيستمهاي NC داراي سيستم كنترل بررزوي ماشين ابزار هستند كه اجازه مي دهند تا برنامه اي خارج از ماشين تهيه شده، وارد گردد. برنامه هاي NC مي توانند (برروي ماشين)

1- شروع و نگهداشته شوند.

2- اما نمي توانند بوسيله ماشينكاري تصحيح شوند.

ابعاد ابزارها و نگهدارنده هيا آنها از قبل در برنامه ها منظور مي گردد و ماشينكاري بايد به صول بسيار دقيق ابزارها و ابزارهاي قيد و بستي را طبق اطلاعات داده شده نصب نمايد...

سيستمهاي CNC

در اينگونهئ سيستمها ماشين ابزار مجهز به يك كامپيوتر است و اين ماشينكار را نه فقط قادر مي سازد تا برنامه هاي NC را اجراء نمايد بلكه به او اجازه مي دهد تا خود برنامه را نوشته و پس از وارد نمودن آن ادقام به تصحيح آن نمايند.

*** سيستم مختصات***

سيستم مختصات كارتزين (متعامد)

اساس حركت تمامي دستگاههاي سيستم مختصات كاتزين است.

عالباً ماشينهاي NC داراي سه سپورت عمود بر هم مي باشند. حركات پيشروي در راستاي اين سه محور (سه سپورت) به طور ساده روي سيستم مختصات با محورهاي موازي است با محورهاي سپورت

به عنوان مثال يك شعب را درنظر مي گيريم كه گوشه هاي آن يك سيستم مختصات كاتزين را تشكيل مي دهد. نقطه صفر مختصات محل تلاقي گوشه ها كه دراينجا روي گوشه زيرين چپ قرار دارد.

كه محور X ها محور افقي، محور Yها راستاي عمق قطعي كار محور Zها راستاي عمود است. هر نقطه اي در روي اين مكعب داراي X و Y و Z مي باشد.

اين سيستم مختصات يك سيستم مختصات فضائي و سه بعدي با محورهاي عمود بر هم مي باشند. سيستم مختصات در بعضي از دستگاهها نمايانگر دو بعدي و در بعضي ديگر سه بعدي است.

سيستم مختصات سه بعدي

اگر بخواهيم يه قطعه سه بعدي را نشان دهيم نياز به سيستم مختصات سه بعدي داريم. طريق نامگذاري محورها بترتيب در جهت گردش دست راست يا (قانون سه انگشت دست راست). هر محور داراي جهت و مقادير مثبت و منفي است.

سيستم مختصات دو بعدي

اين سيستم مختصات داراي محورهاي X و Y است و با اين سيستم مختصات مي توانيم محل دقيق نقاط به طور كلي در قطعه را مشخص كنيم.

سيستم مختصات قطبي 2

اگر يك صفحه افقي را درنظر بگيريم هر نقطه از اين صفحه داراي فاصله قابل اندازه گيري ق از نقطه قطب مختصات مي باشد.

مثلاً اگر مطاتبق شكل روبرو فاصله P و نقطه مركز را درنظر بگيريم اين نقطه P با محور ثابت مثلاً محور Xها را ويران مي سازد در اين زاويه را قابل اندازه گيري است بنام C مي باشد.

زاويه C در خلاف جهت حركت عقربه هاي ساعت اندازه گيري مي شود. مختصات قطبي براي سوراخهايي كه روي دايره تقسيم قرار دارد بيشترين كاربرد دارد

سيستم مختصات كروي 8

سيستم مختصات ماشين 1 و 2

در موقع برنامه نويسي بايد فرض كنيم كه قطعه ثابت است و ابزار در سيستم مختصات حركت مي كند. اين عمل باعث مي شود كه كنترل ابزار راحت باشد. (ولي نبايد فراموش كرد كه در واقع قطعه كار داراي حركت است). لازمه ماشينكاري يه قطعه بوسيله برنامه NC بكار گرفتن يك سيستم مختصات براي ابزار است. باز بايد توجه كرد كه جهت عمليات با توجه به فرم بالا و چه اگر فرض هم نكنيم در هر دو حالت يكسان است. وقتيكه يك مسير را برنامه ريزي مي كنيم فرض بر اين ميگيريم كه قطعه كار ثابت و نقض ابزاز حركت خواهد كرد. اين نوع عمليات را حركت نسبي ابزار مي نامند.

پس نبايد فراموش كرد كه در موقع ماشينكاري يك قطعه بوسيله برنامه NC  يا CNC بكاربردن يك سيستم مختصات براي ابزار خيلي ضر.ري است.

حتي در ماشينهاي تراش هم قطعه كار را ثابت درنظر مي گيريم و براي ابزار يك سيستم مختصات قرار داده مي وشد. قطعه مطابق شكل (21) طوري جا داده مي شود كه محور Z منطبق با محور ماشين (محور دوران) بوده و مقادير X و Y همواره مقاديري مساوي دارند لذا Y در تراش بكار گرفته نمي شود.

محور برش همان محور X است و محور طول محور Z است.

مقادير X همواره برحسب قطر كار بيان مي شود. در ماشينهاي ابزار محور Z منطبق بر محور كله دهي يا موازي با آن است. يا به عبارتي موقعيت محور Zها با راستاي كار مطابقت مي كند.

ماشينهاي CNC غالباً براي انواع مختلف حركتهاي ساخته مي شود.

پس براي قطعات پيچيده مختصات و راستاهاي پرخشي ديگري را لازم است. اين مختصات و راستاها روي سيستم مختصات كارتزين بنا مي شود. همچنين جهت حركت محورهاي دستگاه براساس حركت محور (اسپندل) تعريف شده است.

براي پيدا كردن مكان دستگاهها نسبت به محور مختصاتشان دو راه وجود دارد.

1- مختصات مطلق

كه در اين نوع مختصات نقاط مختلف نسبت به يك محور ثابت صفر است و موقعست قطعي از نقطه X0 و Y0 در گوشه سمت چپ پايين سيستم اندازه گيري مي شود.

2- مختصات نسبي

در اين نوع نقطه صفر با محور جابجا مي شود و مختصات هر نقطه نسبت به نقطه قبلي محاسبه مي گردد. اكثر دستگاههاي CNC داراي يك سيستم مختصات از پيش تعريف شده مي باشند بنام سيستم مختصات دستگاه.

مبداء اين سيستم بنام مبداء دستگاه يا محل خانه صفر ناميده مي شود.

خانه صفر معمولاً در مركز تعويض ابزار دستگاه قرار دارد. قطعه كار جداگانه از سيستم مختصات برنامه ريزي مي شود.

در برنامه محلي براي قطعه انتخاب مي شود كه اين محل مبداء سيستم مختصات قطعي كار مي شود. سيستم مختصات دستگاه و سيستم مختصات قطعه كار هرگز بر هم منطبق نخواهد شد. پس پيش از اجراي برنامه بايد سيستم مختصات دستگاه به سيستم مختصات قطعي كار منتقل شود. اين عمل را مبداء يا تعيين نقطه صفر مي نامند كه به سه روش انجام مي شود.

1- توسط اپراتور و با دشت

2- توسط نغيير محل صفر مطلق

3- استفاده از مختصات كاري

سيستم اندازه دهي     5     2

در دستگاههاي CNC دو نوع اندازه دهي وجود دارد.

1- اندازه گذاري مطلق (اندازه گيري از مبداء)    Absolate Position

2- اندازه گيري افزايشي (اندازه گيري نسبي ويا اندازه گيري زنجيري)Incrematal

الف.. اندازه گيري مطلق

در اين سيستم همه اندازه ها نسبت به يك نقطه ثابتي بنام نقطه صفر يا مبداء اندازه گيري مي شود. در اين روش موقعيت قطعه از نقطه X0/Y0 در گوشه سمت چپ پائين سيستم اندازه گيري مي شود.

ب.. اندازه گيري افزايشي

در اين سيستم اندازه هر نقطه نسبت به نقطه قبلي اندازه گيري خواهد شد.

در روش سنتي وقتي كه در بازدهي و تنظيم دستي كار مي كنيم. سعي مي كنيم از روش زنجيه اي استفاده نكنيم. تا خطاي تنظيم باعث كم دقتي كار نوشد. در نتيجه دقت بالاي كنترل عددي فقط انحراف دقت كمتري به وجود مي آورد.

در اندازه گيري افزايشي راستا و جهت مورد نظر داده مي وشد.

مثلاً براي تعيين فاصله از نقطه P3 به نقطه P2 روي محور X ها مقدار عددي
8/15- است.

*** چند نكته ... مزاياي سيستم مطلق

بهتر است مكان ها و مسيرها به صورت ابعاد مطلق ذكر شوند زيرا.

1- اشتباه در يم نقطع خاص اثر برروي ساير نقاط ندارد.

2- سيستم مطلق از نظر كنترل كردن خطاها راحت تر است.

3- روش افزايشي در مواقعي مفيد است كه در يك برنامه نياز به تكرار مسير وجود داشته باشد. در اين حالت برنامه مربوط به آن مسير چند بار استفاده مي شود.

ابعادگذاري    1      2

براي برنامه نويسي يك مسير حتي كافيست نقطه هدف داده شود (نقطه شروع قبلاً بوسيله ابزار اختيار شده و نقطه هدف ميتواند به صورت مطلق با افزايشي و در برخي سيستمهاي كنترل با دادن زاويه وارد سيستم گردد.

در هر دو شكل زاويه A مشخص كننده شيب خط نسبت به محور z است. اگر زاويه a در برنامه cnc ذكر شود تنها يكي از مختصات x يا z براي مشخص كردن هدف كافيست.

دو حالت ممكن براي برنامه نويسي قطاع دايروي وجود دارد.

1- برنامه نويسي شعاعي

2- برنامه نويسي مركز دايره

تراش قوس    3

با استفاده از كدهاي G02 و G03 در برنامه ابزار حركت قوسي در جهت عقربه هاي ساعت و مخالف آنها در ربع دايره يا 90 درجه خواهد داشت.

نكات مهم عباتست از...

1- هنگاميكه ابزار در حال رتاش قوس مي باشد در هيچ نقص ضخامت براده از حداكثر برش تجاوز نكند بنابراين جهت قوس زني قطعي بايد قبلاً خش تراشي شود.

2- مقدار I و k مورد نياز در برنامه محاسبه شود. در حالت اول براي اينكه عمق برش در روي محور طلي و عرضي حداقل برشد. قبل از قوس زني مي توان روي قطعه عمل پخ زني انجام داد. مقادير I و k جايگزين موقعيت مركز قوس نسبت به موقعيت ابزار در نقطه شروع قوس مي باشد مقدار در راستاي محور xها و مقدار k در راستاي محور z اندازه گيري مي شود هر دو اندازه زنجيره اي مي باشند و براي قوسهاي 90 درجه يكي از اين اندازه ها صفر خواهد بود.

فصل دوم

**انواع سيستمهاي كنترل**

در اين باره مي توان گفت كه در رابطه با طريقه كنترل سيستمهاي CNC به چند گروه كه در عمل با هم تفاوت دارند تقسيم مي شود. كه اين سه گروه عبارتست...

1- كنترل نقطه به نقطه

2- كنترل برش مستقيم

3- كنترل قوسي

الف.. كنترل نقطه اي 1

در اين روش كنترل نقطه به نقطه اجازه مي دهد تا ابزار برش با سرعت زياد در طول حركت خود بدون درگيري با كار حركت نمايد. مسير حركت را نمي توان كنترل نمود.

در كنترل نقطه به نقطه فقط موقعيت مقطه مورد نظر مي باشد و مسير رسيدن به نقطه دلخواه و اختياري است.

از اين نوع كنترل در دستگاههاي مانند سوراخ كاري، پرس پنچ و مونتاژ قطعات و در حركت آزاد ابزار استفاده يم شود.

اين كنترل بسيار ساده بوده و محورهاي حركت مستقل از يكديگر عمل مي كنند و با رسيدن هر محور به نقطه انتهائي حركت آن متوقف شدهن و ساير محورها نيز حركت مي كنند.

توجه

در كنترل نقطه اي عمل ماشينكاري بعد از رسيدن به نقطه هدف انجام مي گيرد.

با اين روش نمي توان كمانهاي غيرمشخص را ايجاد كرد.

مسير پيوسته

در اين كنترل علاوه بر نقطه ابتداء و انتهاء مسير حركت ابزار نيز مورد نظر است. در اين نوع كنترل بايستي هميشه نسبت به سرعت محورها معادل ضريب زاويه خط تماس بر مسير باشد.

اين نوع كنترل پيچيده تر از كنترل نقطه به نقطه است و نياز به اندازه گيري دقيق تر دارد به عبارت ديگر به كنترل مداوم حركت محورها نياز دارد.

برش هرگونه كمان و هر زاويه با اين روش بسيار ساده است دستگاههاي مسير پيوسته اين قابليت را دارند تا موتورهاي خود را در سرعتهاي مختلف حركت دهند.

انواع حركات 1     4

1- حركت خطي يا برش مستقيم..

وقتي كه يك ابزار از نقطه شروع به سمت نقطه هدف حركت كند و اين حركت در امتداد خط مستقيمي باشد آن را حركت خطي مي گويند. اگر سيستم دو محور قابل كنترل داشته باشد و يا سه محور قابل كنترل وجود داشته باشد در اين شكل خطي در فضا بين نقطه هاي   و   در حركت خطي از دو نوع سيستم اندازه گيري استفاده مي شود.

1- سيستم نسبي IneReMenTaLS

2- حركت دايره اي و برش قوسي..

هرگاه حركت ابزار از نقطه اي شروع و بخ طرف هدف در طول يك مسير داريه اي باشد آن را حركت دايره مي گويند.

3- حركت قوسي..

اين نوع كنترل امكان حركتهاي خطي و قوسي را در سه جهت به طور همزمان فراهم مي سازد يعني سه محور مي تواند نسبت به هم گردش داشته باشند.

فصل سوم

نقاط صفر و نقاط مرجع

در ماشينهاي CNC حركت ابزار بوسيله سيستم مختصات كنترل مي شود.

مكان دقيق آنها بوسيله نقاط صفر تعيين مي شود.

علاوه بر نقاط صفر ابزار ماشينهاي CNC داراي تعدادي نقاط مرجع هستند كه اعمال و برنامه نويسي را پشتيباني مينمايد.

نقاط صفر نشان داده در اين شكل عبارتند از...

1- نقطه صفر ماشين M

2- مقطه صفر كار W

نقاط مرجع نشان داده شده در اين شكل عبارتند از...

1- نقاط مرجع R

2- و به عنوان مقاط مرجع ابزار...

الف.. نقطه تنظيم ابزار E

ب.. نقطه غلاف ابزار N

نقطه مرجع R 1  4

در انواع بخصوصي از ماشينهاي مانند فرز با استفاده از نقطه صفر ماشين آن را كاليبره مرد. معهذا در بيشتر حالات بي نقص صفر ماشين نمي توان پس از نصب ابزار و قطعه دست يافت و در اين صورت از نقطه مرجع بايستي استفاده نمود.

نقطه مرجع R براي كاليبره و يا كنترل سيستم اندازه گيري كشويي و حكرت ابزار به كار مي رود.

محل نقطه مرجع دقيقاً از قبل در روي هر محور تعيين شده است هميشه نسبت به نقطه صفر معين و ثابت خواهد شد.

نقطه مرجع (Referenz Punkt=    R است.

در سيستم اندازه گيري فاصله طي شده را با توجه به نقطه مرجع تعيين مي كنند.

نقطه مرجع دستگاه نقطه ثابتي روي دستگاه است كه به هنگام دريافت G مناسب است. دستگاه به طور خودكار به محل نقطه مرجع باز مي گردد. اغلب اين نقص همان خانه صفر است. معمولاً نياز داريم كه ابزار توسط نقطه ديگري بنام نقطه واسطه مياني به نقطه مرجع فرستاده شود اينكار توسط كد 28G انجام مي شود. مختصات X و Z واسطه توسط 28 تعيين مي شود و با صدور دستور ابزار بي نقطه واسطه سپس به محور مرجع مي رود.

نقطه صفر قطعه كار W

نقطه صفر قطعه كار سيستم مختصات قطعي را در رابطه با نقطه صفر ماشين معين مي كند. نقطه صفر قطعي كار بوسيله برنامه نويس انتخاب شده و به هنگام تنظيم ماشين وارد سيستم CNC مي شود.

محل نقطه صفر قطعي كار ميتواند آزادانه بوسيله برنامه نويس در محدوده كار ماشين انتخاب گردد معهذا لازم به توصيه است اين نقطه آنچنان بايد انتخاب گردد كه ابعاد رسم شده قطعه به آساني قابل تبديل به مقداير مختثات باشد.

براي قطعات چرخنه نقطه صفر قطعي هم بايد در طول محور كله گي و منطبق بر كف سمت راست و يا چپ باشد و براي قطعات فرزكاري معمولاً انتخاب يك گوشه جانبي به عنوان نقطه صفر توصيه مي گردد.

گاهي اوقات نقطه صفر را نقطه صفر برنامه ريز هم مي نامند.

نقطه صفر قطعه كار Werk STuchnuILPnKT wNP است.

معمولاً در گوشه چپ پائين قطعه كار بيشتر مواقع است.

نقطه صفر ماشين MNP

نقطه صفر ماشين در ساختمان ماشين قرذار دارد. توسط موقعيت سيستم اندازه گيري تثبيت شده است اين نقطه را نمي توان تغيير داد.

نقطه صفر برنامه C

نقطه صفر برنامه فقط آغاز برنامه است. اين نقطه خارج از قطعه كار قرار مي گيرد. بدين وسيله مثلاً تعويض قطعه كار يا تعويض ابزار را بدون هيچ مانعي مي توان انجام داد.

نقطه مانع A

نقطه اي روي محور دستگاه تراش است كه قطعه كار در اين نقطه روي قيد گيرنده (سه نظام) قرار مي گيرد.

نقطه صفر سپورت F

اين نقطه مثلاً نقطه مركز ابزارگير مي باشد تصحيح ابعاد ابزار درراستاي X و راستاي Z نسبت به اين نقطه نسبي اندازه گيري مي شود.

** توجه**

جابجائي نقطه صفر سيستم مختصات را در نقطه آغاز مناسب جديدي مثلاً نقطه صفر قطعه كار قرار مي دهد. اين كار به جهت ساده تر شدن برنامه نويسي و اجتناب از محاسبات زايد انجام مي شود.

فصل چهارم

اجزاء سيستم كنترل

يك سيستم CNC مركب از اجزاي متعددي است نظري اجمالي بر انتظاراتي كه از يك سيستم جهت تكميل آن داريم بيافتيم بر شكل ساده زير مي باشد.

قلب سيستم CNC يك كامپيوتر است كه مجري تمام محاسبات و رابطه هاي منطقي مي باشد چون سيستم CNC رابطه بين ماشينكار و ماشين ابزار است لذا دو سيستم اتصال مورد نياز است.

اتصالات براي ماشينكار...

اين سيستم مركب از صفحه كنترل و اتصالات براي نوارخوان، منگنه و نوار مغناطيسي و ديسك و چاپگر است.

اتصالات براي ماشين ابزار..

شامل كنترل اتصالات كنترل محورها و برق دستگاه است.

- مبحث ارتباط ماشينكار با كامپيوتر از مهمترين مباحث است.

1- صفحه نمايش.. صفحه نمايش يا صفحه تلوزيوني سيستم CNC ميتواند عمليات زير را انجام دهد.

الف. برنامه ريزي. نمايش اطلاعات برنامه NC وارده ليست تمام برنامه هاي تغذيه شده NC

ب. ابزارآلات. ثبت مشخصات ابزارآلات در حافظه، اندازه آنها و تصحيحات و احتمالاً عمر مفيد آنها

ج. اطلاعات ماشين. پارامترهاي ماشين مثل حداكثر سرعت كله گي يا ميزان تغذيه

ث. ماشينكاري. نمايش اطلاعات مربوط به مختصات حقيقي ابزار برنامه جديد NC جديد  سرعت پيشروي سرعت گله گي و ساير حالات وضعي ماشين

صفحه كنترل

صفحه كنترل ماشينهاي CNC به طور قابل توجهي يا يكديگر فرق مي كنند اما آنها مي توانند به گروههاي ذيل تقسيم شوند.

1- نمايشگرها..

اين وايل شامل صفحه يا نمايشگرهاي رقمي و همچنين لامپهاي سيگنال يم باشد.

2- كنترل عمليات ماشين..

از اين كنترل ها براي اجراي آن قسمت از اعمال كه در ماشينهاي معمولي با دستگيره ها و كليدها قابل كنترل هستند استفاده مي شود. به علاوه اين كنترل ها انواع موتورها و اجزاي ديگير را نيز دارند.

3- كنترل برنامه نويسي..

از اين كترل ها براي وارد كردن برنامه به ماشين، تصحيح و ذخيره اطلاعات خارجي استفاده مي شود. شامل يك صفحه كليد با اعداد و نشاني ها براي عمليات مختلف مورد نياز مي باشد.

براي اطمينان از اينكه عمليات مختلف بوسيله سيستم كنترل ماشين قبول مي شوند آنها را به تعدادي اعمال مثل برنامه ريزي نغذيه اطلاعات ابزار عمليات با دست و عمليات اتوماتيك تقسيم كرده اند براي انتخاب يكي از اين اعمال يك كليد چرخشي يا يك سري كليدهاي فشاري وجود دارند با استفاده از اين كليدها تغيير وضعيت سيستم از يك عمل به عمل ديگر آسان است.

كاركرد كنترل ها براي عمليات ماشين...

بعضي از كنترل ها براي اجراي آن قسمت از اعمال كه در ماشينهاي معمولي با دستگيره ها و كليدهاي قابل كنترل هستند استفاده مي شود. بعلاوه اين كنترل ها انواع موتورها و اجزاي ديگري را نيز راه مي اندازند. كنترل هاي ماشين مستقيماً اعمال را روي ابزار ماشين ايجاد مي كنند ساده ترين آنها كليدهاي روشن و خاموش كردن مي باشند كه مربوط به بعضي از كارهاي خاص هستند مثل كليد خنك كننده و كليد كله گي

براي اينكه بتوانيم محورهاي ماشين را براي تنظيم اوليه حركت بدهيم. (شكل2) دكمه هاي پيشروي دستگيره چرخشي و راخرم پيشروي جهت اين كار تعبيه شده است.

براي اينكه بتوانيم كله گي و سرعت پيشروي اوليه را براي تصحيح بالا و پايين بياوريم ميتوانيم از كليد درصد پيشروي استفاده كنيم (شكل 3).

با استفاده از اين سلكتور ميتوان مقدار پيشروي يا سرعت كله گي را كه در برنامه آورده شده به طريق درصد بالا يا پايين برد تا در موقع ماشينكاري تصحيح شده باشد.

كنترل برنامه ريزي

كاركرد كنترل براي برنامه ريزي...

از نظر كنترل بر روي برنامه نويسي بايستي اختلاف بين كليدهاي اطلاعات و عمليات ماشين را براي هر عمل ماشين بدانيم.

براي تغذيه اطلاعات به ماشين معمولاً از حروف و يك عددهاي آسان استفاده مي شود. مانند شكل 2 كه ميتوان بوسيله آنها برنامه هاي nc را يك بر يك وارد نمود.

در بعضي از سيستمهاي كنترل داراي يك سري كليدهاي عملياتي هستند كه اجازه مي دهند اطلاعات بهتر برنامه وارد كنيم.

كليدهاي عمليات بوسيله اسم همليات يا علامت اختصاري آنها نشان داده مي شوند. شكل 3 مربوط به اعمالي مانند ذخيره كردن اطلاعات تصحيح ليست و اجراي برنامه و خارج نمودن آنها روي وسايل جنبي خارجي مي باشد.

علائم شگلي از علائم پايه اي ساده تشكيل شده است.

علئم شكلي	مشخصه و ملاحظات	علائم شكلي	مشخصه و ملاحظات
	پيكان نشاندهنده راستا		نقطه مرجع
	پيكان كاري مثلاً ماشين كاري		جمله مثلاً يك برنامه
	حامل داده ها مثلاً نوار سوراخدار		حافطه
	برنامه بدون  كار دستگاه		تغيير مثلاً يك برنامه
	برنامه با كار دستگاه		پاك كردن، احتياط! اين كليد برنامه را خاموش مي كند
	خواندن – برنامه با فشار دادن كليد برنامه براي حافظه خوانده مي شود. در ابتدا روي دستگاه تأثيري ندارد.		نقطه مرجع موقعيت به كار رفته در بيان اندازه نسبي كه نسبت به نقطه محورها در وضعيت معلومي قرار مي گيرد
	خواندن به جمله راه افتادن دستگاه با فعال كردن دستي: كادر داخلي اشاره به جمله هاي تكي دارد.		نقطه صفر مختصات اين نقطه آغاز سيستم مختصات دستگاه را نشان مي دهد.
	جستجوي شماره جمله ها (به جلو)		تصحيح طول ابزار پيكان روي ابزار فرز انگشتي شماتيك به طول آن اشاره مي كند.
	جستجوي شماره جمله (به عقب)		تصحيح شعاع ابزار پيكان روي ابزار فرز انگشتي شماتيك به شعاع آن اشاره مي كند.
	شروع – برنامه با فعال كردن كليدها برنامه داده شده در اولين مرحله قرار مي گيرد.		تصحيح ابزار بعد از فاشر دادن كليد، مقدار تصحيح داده شده درنظر گرفته مي شود.
	ايست طبق برنامه		وارد كردن اطلاعات به حافظه بعد از فاشر دادن كليد خواندن داده ها به حافظه انجام مي شود.
	وارد كردن دستي بعد از فعال كردن كليد، كنترل وادر كردن اطلاعات را اجرا مي كند.		خروج داده ها از حافظه
	بيان اندازه مطلق بعد از فعال كردن كليد، سيستم با اين روش كار مي كند.		موقعيت – مقدار هست مثلاً بعد از فشار دادن كليد موقعيت فعلي نشانداده مي شود
	بيان اندازه نسبي (افزايشي) بعد از فعال كردن كليد سيستم با اين روش كار مي كند.		حركت دوباره مثلاً بعد از تعويض ابزار شكسته

       

شرح خلاصه كليدهاي دستگاه DYNAMYTE2800       

	كليدهاي حالت
براي نوشتن برنامه از اين حالت استافده مي شود	PRGGRAM ENTER
براي كاليبره كردنت ابزارها، حركت دستي و عيب يابي استفاده مي شود	MANUAL
براي انتخاب و رفتن به يك خط از برنامه، پاك كردن خطوط و اضافه يا كم كردن خطوط در بين خطوط برنامه استفاده مي شود.	LINE NO
براي اجراي برنامه از اين حالت استفاده مي شود	PROGRAM RUN
	كليدهاي دستورات
براي  معرفي قطر ابزار استفاده مي شود	TOOL DIAMETER
براي تعريف نرخ پيشروي از 0.3cm/min تا  76cm/min استفاده مي شود.	FEED RATE
براي شروع برنامه و معرفي سيستم اندازه دهي و شماره برنامه استفاده مي شود.	START
براي تعريف مبدأ مختصات استفاده مي شود اين عمل در هنگام اجراي برنامه امكان پذير است.	STEP
انتهاي برنامه را تعيين مي كند.	END
براي  استفاده از كليدهاي آبي رنگ استفاده مي شود	SHIFT
براي رفتن ابزار  به نقطه مقصد با مختصات مطلق به كار برده مي شود.	GO ABS
براي رفتن ابزار به نقطه مقصد با مختصات نسبي (نسبت به محل فعلي ابزار) استفاده مي شود	GO REL
مقادير فعلي ابزار براي محور X,Y,Z را نشان مي دهد.	DISPLAY
يك ريز برنامه (زيرروال) را با شماره آن فراخواني مي كند.	CALL
شروع يك زيربرنامه (زيرروال يا ماكرو) با اين دستور آغاز مي وشد.	SUB ROUTINE
يك زيربرنامه با اين دستور خاتمه پيدا مي كند.	SUB RETURN
براي تعويض ابزار استفاده مي شود.	TOOL CHANGE
محور Z (كله گي) را به سطح آزاد كه در دستور SET UP تعريف شده است مي برد.	Z>C CLEAR
براي تعريف مبدأ مختصات در محل فعلي ابزار براي محورهاي داده شده استفاده مي شود.	ZERO COODS
براي تريف مبدأ مختصات در نقطه مشخص شده به كار مي رود.	ZERO AT
براي پرش كنترل به شماره خط داده شده و ادامه برنامه از آن نقطه استفاده مي شود	SKIP TO
به تعداد داده شده باعث تكرار خطهاي بين اين دستور و دستور REPEAT END مي گردد	REPEAT
براي نشان دادن آخرين سيكل تكرار (دستور REPEAT     استفاده مي شود.	REPEAT END
براي معرفي محوراهاي مورد نظر در دستورات استفاده مي شود.	X,Y,Z,U
براي دادن مقادير شعاع به كار مي رود.	RAD
براي دادن مقدار زاويه بكار مي رود.	ANGLE
براي توليد قوسهاي سه محوره استفاده مي شود	ANGEL Q
محور ها را در جهت نشان داده شده توسط فلش بصورت پيوسته جابجا مي كند كليدهاي پائيني به ازاي هر بار فشردن مقدار جابجائي بهمراه خواهد داشت.	X,Y,Z, JOG
مقادير عددي توسط اين كليدها وارد مي شود.	9-0
در حالت LINE IN و PROGRAM ENTER براي برگشتن به خط قبلي استفاده مي شود.	PREVIUOS
در حالت LINE IN و PROGRAM ENTER براي برگشتن به خط جلو استفاده مي شود.	NEXT
براي حذف محتويات خطوط در حالت LINE NO  بكار مي رود.	CLEAR
براي وارد كردن علامت اعداد استفاده مي شود.	(+ / -)
براي توقف برنامه در موارد لزوم بكار مي رود. با زدن دكمه NEXT برنامه ادامه مي يابد	HULT
براي حذف مبدأ فعلي و بازشگست به مبدأ اصلي استفاده مي شود	>PRE COODS
ابزار را به نقطه مبدأ در صفحه XY مي برد	XY>REF O
براي بردن ابزار به نقطه قرينه در محور يا محورهاي ذكر شده استفاده مي شود.	(Chane Sign) CS
براي جبران ابزار در مرزهاي داخلي استفاده مي شود.	INSIDE/OUTSIDE
اجازه حركت سريع را به ابزار مي دهد	FAST
به نقطه مشخص شده رفته و سپس به نقطه شروع برمي گردد.	COME BACK
ابزار را در راستاي Z به بالاترين ارتفاع مي برد	Z>Z MAX
جهت ايجاد وقفه در اجراي برنامه به اندازه زمان داده شده استفاده مي شود.	DWELL
براي معرفي مبدأ مختصات به دستگاه استفاده مي شود.	SETUP FEF
براي استفاده يا عدم استفاده از مقياس استفاده مي شود.	FUNCTION
محور تيغه فلز را در برنامه خاموش يا روشن مي كند	SPINDLE OFF/ON
	روال هاي ايجاد مرزهاي معين:
	MILL
	RECT POCKET
	RECT FRAME
	CIRCLCL POCKET
	ARC FRAME
	DRILL
	BOLT CIRCLE

 

طرز كار كامپيوتر

سيستم CNC داراي يك كامپيوتر كه تشكيل شده از يك يا چند ميكروپروسسور (ريزپردازنده) و امكانات حافظه مي باشد. از ريزپردازنده بريا پردازش برنامه استفاده شده است و اين اطلاعالت برگرفته شده توسط آن تبديل به علائم كنترل براي ابزار ماشين مي شود.

مفرضوات مركب از..

1- برنامه NC 2- مفروضات آماده سازي است.

پردازش اطلاعات در ميكروپوروسسور را ميتوان بوسيله ماشينكار در هر لحظه از زمان با پانل كنترل تغيير داد وسايل الكترونيكي در كامپيوتر براي ماشين ابزار ايجاد علائم كنترل مينمايد.

درنتيجه اين علائم الكترونيكي مرتباً در فواصل زماني بسيار كوتاه كنترل مي شوند.

به عنوان مثال.. يك برنامه NC درنظر بگيريد كه يك دستور بريا حركت كردن يك افزار فرزكاري به مقداري حدود 200 ميليمتر مي باشد وقتي كه ميكروپروسسور اين دستورالعمل را مي خواند اول مقصد را محاسبه مي كند و بعد شروع به حركت مي كند و سيستم اندازه گيري مسافت را مرتباً محل ابزار را در هر لحظه به اطلاع ميكروپروسسور مي رساند ميكروپروسسور اين مقادير را با مقدار محاسبه شده مقايسه مينمايد تا از رسيدن ابزار به محل 200 ميليمتر (پايان كار) اطلاع نمايد.

معمولاً هم ميتوان از يك دستگاه كامپيوتر ساده روميزي به عنوان سيستم CNC با چند عمل محدود براي يك ماشين استفاده كرد.

اين به دليل وجود صفحه كليد آن و امكانات حافظه اي و غيره آن مي باشد. يك سيستم كنترل بايد بين ماشين و كامپيوتر گذاشته شود كار آن تبديل اطلاعات محاسبه شده به علائم الكترونيكي براي الكتروموتورها مي باشد. در سيستم CNC اين واحد كنترل عبارتست از قسمت اتصالات كنترل محورها و واحد منبع تغذيه.

فصل پنجم

برنامه نويسي

برنامه نويسي هميشه بر پايه نقش قطعي كار انجام ميگيرد. كه نقش كار داراي اطلاعاتي از قبيل اندازه كلي و جنس قطعي است.

با درنظر گرفتن پارامترهاي زيادي طراحي انجام مي گيرد كه اين پرامترها عبارتند از (جنس قطعه ابزار سرعت براداه برداري...)

تغيير طرح ماشينكاري از حالت نهائي به يك حالت قابل فهم براي كنترل ماشين توسط اعداد و حروف و علائم است كه باعث ايجاد برنامه اصلي مي شود و اين تغير زبان مرحله اصلي برنامه نويسي است كه همان تبديل اعداد و ارقام مي باشد.

در مرحله اي كه برنامه اصلي را بدست آورديم با كمك كليدها و علائم كنترل ماشين مي دهيم.

طرح برنامه...

يك برنامه NC اكثراً متشكل از دستورالعمل هاست. اين دستورالعملها بوسيله سيستم كنترل براي ابز ار ماشين درمي آيند.

مثال: با توجه به شكل 1 اگر برنامه بيان كند كه حركن سريع به نقطه 40=x و 20=Z اين فرمان سبب خواهد شد تا موتورهاي متصل به كشوئي هاي محورهاي X و Z روشن شده تا رسيدن به نقاط ذكر شده كار كنند.

يك دستورالعمل علاوه بخش مكمل آن يك بلوك را در برنامه تشكيل ميدهد. لذا يك برنامه متشكل از بلوك هايي كه براساس يك منطق خاص مرتبت شده اند.

بلوكهاي برنامه را مي توان شماره گذاري كرد يعني 10N و يا 20N و غيره.. در برخي از سيستمهاي كنترل شماره گذاري جزء اصول مهم است و درحالي كه در بعضي ديگر از سيستم ها فقط بلوكهاي مهم شماره گذاري مي كنند.

فقط تعويض ابزار       G01 X10 Z-76 تمام بلوكهاN50 301  X10 Z-75

شماره گذاري                     G27       شماره گذاري          N70   327

شده است                NC    T5     شده اند           N80    T5

1- ساختمان برنامه..

اغلب سيستمهاي كنترل از علايم 66525Din به عنوان زبان برنامه نويسي استفاده مي كنند. پس يك برنامه اصلي تشكيل شده از تعدادي جمله و يك جمله از تعدادي كلمات مي باشد.

كلمات از تركيب يك حرف يا يك رقم ساخته مي شوند.

هر جمله داراي اين اطلاعات است

• اطلاعات فني برنامه
• اطلاعات هندسي
• اطلاعات فني

زبان برنامه نويسي...

اصول برنامه نيسي در سيستمهاي كنترل CNC استاندارد شده است. قواعد كلي زير در هنگام نوشتن بلوكهاي برنامه قابل كاربرد هستند. هر بلوك متشكل است از تعدادي لغت برنامه كه اين بنوبه خود از چند حرف آدرس و يك رشته اعداد ساخته شده اتست.

1200 S        300F   10Z    56Y    40X 01G      20N

لغت برنامه               شماره آدرس رديف آدرس

شكل 001 يك بلوك از برنامه حاوي هدف لغت برنامه است.

حروف شروع هر لغت تعيين كننده نوع آن است.

مهمترين حروف آدرس از نوع فرمان G مي باشد. فرمانهاي G 00G تا 99G كنترل حركتد ابزار را بر عهده دارند.

مهمترين آدرس براي وضعيت هاي مكمل عبارتند از X و Y و Z كه وضعيت مختصات را روشن مي نمايد. حرف F كه سرعت پيشروي را مشخص مي كند و حرف S سرعت كلوني را تنظيم مي نمايد.

1- مفهوم علائم..

علائم در زبان برنامه نويسي به فرم بين المللي استاندارد مي باشند.

A چرخش محور حول محور X

B چرخش محور

C چرخش محور

D حافظه تصححي قرار ابزار

E دومين سرعت پيشروي

F اولين سرعت پيشروي

G زمان جابجائي ابزار

استفاده نشده h

I طول شيب رزوكاري موازي با محور

J طول شيب رزوكاري موازي با محور

K طول شيب رزوكاري موازي با محور

استفاده نشده، L

M تابع يا فرمان كمكي

N شماره بلوكچ

O استفاده نشده

P سومين حركت موازي با محور

Q سومين حركت موازي با محور

R حركت سريع در مسير Z يا سومين حركت موازي  با Z

S سرعت كله گي T ابزار

U دومين حركت موازي با محور X

V دومين حركت موازي با محور Y

W دومين حركت موازي با محور Z

توضيح برنامه نويسي

براي اجراي گامهاي ماشينكاري مورد نظر ماشين CNC در ابتدا نياز به اطلاعات هندسي و فني دار. مهمترين اين اطلاعات هندسي شامل:

1- ابعاد قطعه پس از تراش كامل

2- توصيف حركات ابزار

3- بالاخره ايجاد نقاط صفر و مرجع در داخل محدوده كار

اطلاعات فني شامل .

1- اطلاعات مربوط به ابزار بكار رفته

2- اطلاعات فلزتراشي (سرعت برش سرعغت پيشروي و غيره)

3- كنترل اعمال مختلف ماشين (خنك كردن و غيره) مي باشد

محتويات اين بخش به سه قسمت است..

1- برنامه نويسي هندسي ساده

2- برنامه نويسي هندسي با توزيع برش

3- برنامه نويسي اطلاعات فني

1- برنامه نويسي هندسي ساده

ميخواهيم قطعه اي را با يك بار تراش صيقل كاري نمائيم مسير هم در شكل ديده مي شود.

«روش كار»

ابتدا بايد نقطه صفر قطعه كار را مشخص كنيم. در اين حخالت خاص بهتر است نقطه صفر قطعه كار را در طول محور مركزي و لبه چپ قطعه قطعه درنظر بگيريم.

در مرحله دوم تمام نقاط هندسي مهم در طول مسير بايستي نقطه گذاري شوند و جدول كليه مختصات اين نقاط را مشخص نمايد.

P1             X=0            Z=+50                  X=45

P2             X=30          Z=150                  Z=98

P3             X=30          Z=130

P4             X=25          Z=125

P5             X=25          Z=98

P6             X=25          Z=88

P7             X=45          Z=65

P8             X=75          Z=50

P9             X=75          Z=25

همچنين حركت نوك قلم بايد به ترتيب صحيح توصيف گردد.

شرح مراحل كار..

شكل 1- حركت سريع نوك ابزار بسمت نقطه آغاز مي شود. هدف مقطه اي با مختصات 35=X 150=Z و در امتداد حئفاصل بين P1 و P2 بوده و ابزار به منظور احتياط كمي دورتر از قطعه مي ايستد.

شكل 2- حال قطعه در مقابل ابزار قرار دارد. قطعه براي كف تراشي از نقطه P2 به P1 با مختصات 1- = X و 150=Z حركت مي كند.

1- = X براي اينكه مقداري از نقطه P1 يپايئن تر آمده است.

شكل 3- براي اجراي تراش اصولي (روي قطعه) ابزار بايستي از مسير خارج شود و به محل شروع جديد برود.

اين علت ابزار ابتدا در جهت Z به اندازه 5 ميليمتر از قطعه دور مي شود اين حركت بسوي نقطه 30=X و 155=Z به طور خطي صورت ميگيرد.

شكل 4- وقتي كه ابزار از مسير خارج شد، يعني حركت تا شروع پيشروي بعدي ميتواند سريع باشد. نقطه شروع داراي X مربوط به نقطه P2 يعني بايد در سمت راست P2 واقع باشد. لذا حركت سريع ابزار را به نقطه 30=X و
155=Z هدايت مي كند.

شكل 5- اولين قسمت تراش طولي از نقطه P2 به P3 با مختصات 30=X و 130=Z صورت ميگيرد. در قسمت بعدي كه مسيرهاي مستقيمي هستند ابزار را ابتدا به نقطه P4 با مختصات 25=X و 125=Z و سپس به نقطه P5 با مختصات 25=X و 98=Z هدايت مي نمايد.

شكل 6- بين دو نقطه P5 و P6 (45=X و 88=Z) يك قوس دايره اي با مركز 45=X و 98=Z وجود دارد. مختصات مركز دايره بايستي در شكل مشخص گردد. معهذا برخي از سيستمهاي كنترل شعاع را بجاي مختصات مركز استفاده مينمايند. در اين حالت مختصات مركز دايره بوسيله خود سيستم كنترل محاسبه مي شود.

شكل 7- بقيه مسير سه خط زير را شامل مي شود.

از نقطه P6 تا P7 به مختصات 45=X و 65=Z

از نقطه P7 تا P8 به مختصات 75=X و 50=Z

از نقطه P8 تا P9 به مختصات 75=X و 25=Z

شكل 8- وقتي كه ابزار به نقطه P9 رسيد بايد آن به نقطه اي برد تا با ابزار ديگري تعويض گردد. يا سيستم در آنجا بايستد براي انجام اين كارها بايد ابتداء به نقطه 80=X و 30=Z ميبريم و پس از آن با حركت سريع آن را به نقطه تعويض ابازار و يا محل توقف دستگاه با مختصات 115=X و 200=ظ ميبريم.

در اين وضعيت عمل ماشينكاري پايان يافته است.

برنامه نويسي يا توزيع برش

در برنامه ريزي فرض بر آن بوده